کاش ثانیه ها با ما همراه بودند؛ نه ما با آنها
هر وقت خسته می شدیم با ما توقف می کردند...
با ما راه می افتادند...
چه کنیم که شتاب ؛ آنان را از ما دور کرده است...
نمی دانم با رفتن آن ها آیا بزرگ شده ایم ؟!...
یا کودکی هستیم با حرفهای بزرگ؟!...
معما همچنان مبهم تر از همیشه است .
اگر من همراه زمان نیستم ؛ از چه رو بزرگ شده ام
آه ! کودکی در لباس بزرگان!؟
حق دارید مرا تمسخر کنید
آهای خدای زمین و زمان !
همین چند ذراع از زمین مرا بس است...
زمان را متوقف نمی کنی؟؟!
باشد ...!!!
هرجور تو می خواهی ...!!!
پس بر شتاب من بیفزای .....
بی دل
........... لوگوی خودم
...........
